رهبران برای ایجاد نیروی کار کارآمد در آینده، باید مسائل مرتبط با کارکنان و استراتژیهای سازمان را با توجه به مفاهیم تحول دیجیتال مورد بازنگری قرار دهند. امروزه فنآوریهای جدید سرعت نوآوری و مشارکت را افزایش دادهاند. درست است که ابزارها و دستگاههای دیجیتالی بستر ظهور نوآوری هستند اما واقعیت این است که محرک اصلی نوآوری در سازمان، کارکنان استثنایی و بیبدیل آن هستند.
اما از طرفی دیگر سازمانهای امروزی کمبود شدید رهبرانی را حس میکنند که هم سواد دیجیتال برای کار با دادهها و هم هوشمندی اجتماعی برای کار با کارکنان را داشته باشند. کسانی که قادر به سرمایهگذاری در فرصتهای نوآوری ارائهشده در سازمان باشند و بتوانند خلاقیت و تکنولوژی را برای ایجاد نوآوریهای با ارزش در سازمان تلفیق کنند. برای آن دسته از شرکتهایی که چشماندازی برای رهبری بر بازار و پیشروی در حوزه غلبه بر چالشهای دیجیتالی شدن نداشتند، کمبود کارکنان مستعد به طرز قابلتوجهی رخ مینماید و همین امر عامل اصلی تهدید بقای چنین شرکتهایی است.