طراحی استراتژی بدون در نظر گرفتن منابع سازمان غیرممکن است. با این حال، ابزارهای اندکی هستند که میتوانند به مدیران و تصمیمگیرندگان برای طراحی استراتژی با در نظر گرفتن منابع و داشتههای سازمان کمک کنند. یکی از بهترین ابزارهایی که در این خصوص میتوان به آن اتکا کرد، چارچوب VRIO است که به ارزیابی منابع با در نظر گرفتن چهار مولفه ارزشمندی، کمیابی، تقلیدپذیری و پشتیبانی سازمان از آن میپردازد. منابعی که همه این ویژگیها را داشته باشند، مبنای مزیت رقابتی پایدار سازمان هستند. این ابزار ریشه در دیدگاه مبتنی بر منابع (RBV) دارد که در سال ۱۹۸۴ توسط وارنرفلت معرفیشده و بعدها، جی بارنی آن را تکمیل کرده است. چارچوبهای مبتنی بر RBV، همچون ابزار VRIO، سازمان را به عنوان مجموعهای از منابع، فرایندها، قابلیتها و شایستگیهایی در نظر میگیرد که اغلب ناملموس، ارگانیک، پیچیده و غیر قابل تقلید هستند. این منابع، زیربنای مزیت رقابتی و همچنین محرک تکامل کسبوکار در صنعت به شمار میآیند.