مدیران اغلب فرض میکنند که سرعت با تاثیرگذاری بر هزینه فرصت، کیفیت تصمیم گیری را افزایش میدهد. اما نتایج نظرسنجیها این باور را به چالش میکشد و نکات مهمی در مورد بهترین تصمیم گیریها را نشان میدهد.
تصور کنید که یک واحد تجاری یا عملکردی شرکتتان درگیر تصمیم گیری مهمی است که نیاز به دادههای ورودی از سراسر سازمان دارد. احتمالا ابتدا به زمان فکر میکنید و به این نتیجه میرسید که تصمیمگیری درست در چنین شرایطی به تعداد زیادی از افراد مناسب نیاز دارد که احتمالا زمانبر است بنابراین با یک دو دو تا چهارتای ساده یک بخش از کار را قربانی میکنید و آن کیفیت است. با خود میگویید که شاید تصمیم سریع بهترین گزینه نباشد اما به احتمال زیاد به اندازه کافی خوب هست. در هر صورت بیشتر مدیران به تجربه دریافتهاند که تصمیمات سریعی که کیفیتی معمولی دارند، اغلب هزینه فرصت بسیار پایینتری از تصمیمات بسیار عالی و زمانبر خواهند داشت.
اما آیا این شیوه تفکری صحیح است یا نه؟ بیایید نگاهی به آمار و ارقام زیر بیندازیم:
نظرسنجی شرکت مشاوره مدیریت مککنزی از بیش از ۱۲۰۰ مدیر، مفروضات و افسانههای معمول در تصمیم گیری را به چالش کشید. یکی از این یافتههای این نظرسنجی این بود که تصمیم گیری زمان زیادی از مدیران را به خود اختصاص میدهد و جالب اینکه بسیاری از این زمان صرف شده برای تصمیم گیری عملا ناکارآمد و غیر اثربخش است.
در حالی که مسائل مربوط به سرعت و کیفیت، بسیاری از چالشهای فرآیندهای تصمیم گیری را در شرکتها برطرف میکنند، نتایج همچنین نشان دهنده گروهی از سازمانها که عملکردی عالی در تصمیم گیری دارند و ما آنها را برنده مینامیم، تنها ۲۰ درصد از شرکتها را تشکیل میدهند. اینها شرکتهایی هستند که تصمیمات سریع، چابک و باکیفیت می گیرند و نسبت به همتایانشان رشد بسیار بیشتری را نشان میدهند. تحقیقات نشان میدهد که کیفیت و سرعت تصمیمگیری هر دو به شدت با عملکرد کلی شرکت مرتبط است. به عنوان مثال تصمیمگیری و اجرای سریعتر هر دو به بازده بالاتر سازمانی مرتبط میشوند.
تجزیهوتحلیلهای بیشتر نشان میدهد اهمیت تصمیمگیری با کیفیت بالا و سریع، ترکیبی است که در سازمانهای برنده شایعتر است. ممکن است انتظار داشته باشید که تصمیمات مستمر و عالی شامل مشورتهای زیادی شوند و بنابراین برای اتخاذ چنین تصمیماتی زمان بیشتری لازم است، بنابراین اگر شرکتها سریعتر تصمیم بگیرند، باید کیفیت را به خطر بیندازند. با این حال، نتایج نشان میدهد که نتایج سریع و با کیفیت بسیار به هم مرتبط هستند. طبق گفتههای پاسخدهندگان، سازمانهایی که سریع تصمیم گیری میکنند، در مقایسه با تصمیمگیرندگان آهسته با احتمال دو برابر بیشتر کیفیت را حفظ میکنند.
به نظر میرسد که این سازمانها بر اساس شیوههای بنیادی که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد رفتار میکنند:
بررسی پویای سازمانی در این یافتهها میتواند به حل منافع پیشبینیشده بسیاری از مدیران در مورد متعادلسازی سرعت، کیفیت و اجرای تصمیمات کمک کند. واقعیت این است که اتخاذ یک تصمیم بزرگ و چندجانبه که سود زیادی برای سازمان به دنبال دارد، به معنی فدا کردن سرعت نیست. سوتفاهمی که ایجاد میشود این است که افراد را بطور محتاطانه وارد ماجرای تصمیمگیری کنیم اما لزوما به آنها اجازه رای دادن و اظهار نظر ندهیم. با ترکیب مناسب فرآیندها و شیوهها، تصمیمگیرندگان می توانند افراد مناسب را بپذیرند، هماهنگی ایجاد کرده و تعهد لازم را برای اطمینان از اجرای سریع تضمین کنند.
منبع: McKinsey
مترجم: مارال مختارزاده